27 November 2020

Waar is Wim VOOR?

(over deze serie)  Wat wil je bereiken? Wat is je drijfveer? VOOR vraagt door. Met onze aanpak van werving en selectie ondersteunen we organisaties en kandidaten om op hun manier van betekenis te zijn voor de samenleving. Daarom stellen we altijd die ogenschijnlijk eenvoudige vraag: waar ben jij VOOR? 

Waar is Wim VOOR?

Wim Lucas is momenteel werkzaam als zelfstandig professional (ZP’er) via VOOR in een opdracht voor Zorgverzekeraars Nederland als project manager. ‘Ik werk al twintig jaar in de langdurige zorg, zowel aan de kant van de verzekeraar als bij zorgaanbieders, en hoor overal: we zetten de cliënt centraal. Dat is belangrijk, alleen nog niet vanzelfsprekend genoeg. De aandacht gaat al snel weer naar het organiseren van de eigen organisatie: voldoende medewerkers, financiën op orde krijgen, voldoen aan wet- en regelgeving. Dat begrijp ik goed en het is al uitdagend genoeg. Toch doen we er pas echt toe als we er zíj́n voor de cliënt. Dan zijn we van betekenis. Ik ben VOOR nog beter naar cliënten luisteren en van hun wensen uitgaan. De zorg wordt er beslist beter van. Daarom zet ik mij hier ook in mijn huidige mooie opdracht bij Zorgverzekeraars Nederland (ZN), gericht op de gehandicaptenzorg (VG), voor in.’

Gordiaanse knoop

‘Als bestuurder heb ik ervaren dat je in een gordiaanse knoop terecht komt met wat de organisatie nodig heeft en wat de cliënt nodig heeft. Dat geldt ook als je directeur bent of manager, op welk niveau dan ook. Niet dat ik managers volledig wil vrijpleiten, maar de schuldvraag wordt soms te gemakkelijk bij hen neergelegd. De wensen van de klant centraal zetten, is op alle niveaus in de organisatie een uitdaging. Een concreet voorbeeld uit de ouderenzorg: wanneer haal je iemand uit bed? Medewerkers gingen alle appartementen op volgorde af, maar een bewoner die altijd vroeg wakker was, had als wens: begin maar bij mij. De medewerkers knikten, maar hielden vast aan hun routine. Om deze mevrouw als eerste te helpen moesten ze beginnen aan het einde van de gang en dan weer teruglopen – en dat was onhandig voor hen. Natuurlijk zie ik de medewerkers buffelen en heb het volle respect voor wat ze doen en hoe ze het volhouden. Maar we zijn hier uiteindelijk op aarde om het voor de cliënt wat gemakkelijker te maken. Dat zouden we altijd voor ogen moeten blijven houden.’

Ertoe doen

‘Mijn huidige opdracht is om de crisisregie in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking te verbeteren. Beter vindbaar, beter bereikbaar, sneller toegankelijk, onafhankelijke triage, voldoende capaciteit en zo snel mogelijk ondersteuning om ervoor te zorgen dat een crisis niet langer duurt dan nodig. Als dat allemaal goed lukt, doet mijn werk ertoe. Dan zorgen we ervoor dat mensen sneller uit een crisis raken of, nog beter, er niet eens in terechtkomen omdat ook de preventie op orde is. Ik organiseer de randvoorwaarden, de zorgkantoren en zorgaanbieders gaan het mogelijk maken. Verder leg ik verantwoording af aan diverse werkgroepen en beoordelingscommissies op diverse dossiers. Zoals altijd als je aan een opdracht begint, blijkt er meer te spelen dan wat je in eerste instantie meekrijgt. Gelukkig is er geld beschikbaar, dat helpt ook om zaken in beweging te krijgen. Op uitvoeringsniveau zie ik veel betrokkenheid om het werk inhoudelijk goed te doen, en indirect dus ook om het goed te doen voor de cliënt. Het ‘naar de cliënt luisteren’ wordt op zich breed gedragen, al zie je wel dat de interpretatie ervan van plek tot plek verschilt.’ 

Iets achterlaten

‘In een hiernamaals of in reïncarnatie geloof ik niet, maar iets achterlaten is wel mooi. Als ik op mijn oude dag in een schommelstoel mijn leven overdenk, wil ik kunnen terugkijken op wat ik heb kunnen brengen, bij voorkeur iets blijvends. Mijn laatste functie als bestuurder was in een organisatie die volledig op z’n rug lag toen ik er kwam. Samen met de medewerkers hebben we de organisatie in vier jaar weer rechtop gezet. Het monumentale pand, waarvan ze eerst afscheid wilden nemen, is volledig verbouwd op de manier zoals ik dacht dat het ’t beste was. Het had een historie als gasthuis, gastvrijheid voor bewoners, en dat hebben we teruggebracht. Dat vind ik waardevol. Medewerkers vertellen me ‘jij hebt dat pand voor ons behouden’, daar ben ik enorm trots op.’

Uit het moeras

‘Soms word ik ongeduldig. Jeugdzorg (door de gemeente gefinancierd) zou beter moeten aansluiten op Wlz. Een deel van de cliënten die we nu complex noemen, is complex gemaakt. Daar zou ik graag veel tijd aan willen besteden. En wat we inmiddels in gang hebben gezet in de gehandicaptenzorg zou ik verder gráág willen toepassen in de ouderenzorg. Een crisisaanpak zou een enorme vernieuwing betekenen. Hoe zorgen we dat de organisatie op de cliënt gericht is, dat is voor mij de kern. Al is de realiteit nog zo ingewikkeld en is er intern nog zoveel te doen, ik vind dat je uit je eigen moeras moet kunnen stappen. Je moet naar buiten kijken en op díe realiteit aansluiten. Uit je eigen moeras stappen, daar ben ik ook VOOR, en vooral het leven van de cliënt verbeteren.’

Ben je ook VOOR? 

Steeds meer kandidaten komen verder dankzij VOOR. En steeds meer opdrachtgevers hebben positieve ervaringen met de bemiddelingsformule van VOOR. Omdat ze snel in contact komen met de best passende professional die hun organisatie kan versterken. Voor tijdelijk of voor vast; staf, managers, directie, bestuurders en toezichthouders. Het netwerk van VOOR groeit daardoor snel. Interesse? Stuur ons een mail of neem contact op met een van de partners. Steeds meer mensen zijn VOOR.

 

Archief